www.almandera.fora.pl

Galatea Calista Vane

Rzeczona szwagierka uśmiechnęła się czarująco - Vespinie...całkiem nieźle się trzymasz.. - poklepała go po ramieniu i uściskała córkę.
Galatea uśmiechnęła się rozbawiona.

Vespin Claudius Vane

-Rzeczywiście.. nieźle..-odparł Vespin sucho.:- Cóż Cię do nas sprowadza?

Galatea Calista Vane

- na pewno nie Ty.. - wyszeptała mu do ucha. Chwyciła Galate za rękę i razem ruszyły w stronę głębi lasu. Trzeba było dodać że obie były boso.

Vespin Claudius Vane

-Domyślam się..-mruknął Vespin odwracając się o 180 stopni. Oczy jego były smutne, lekko przygasłe. Poszedł w sobie znanym kierunku.

Saphiera Anabel la Fay

Saphiera pokiwałą rozbawiona głową - zostańcie jeszcze...! - krzyknęła za nimi

Galatea Calista Vane

Galatea westchnęła. Nie minęła sekunda a znalazła się przed nim.

Vespin Claudius Vane

Vespin obrócił się na Saphiere, patrząc jej w oczy swoim smutnym spojrzeniem i ruszył do pałacu. Mimo tego dziwnego stanu, szedł dumnie i elegancko.

Galatea Calista Vane

- Vespin... - westchnęła Galatea chwytając go za ramię

Vespin Claudius Vane

Vespin nie odwrócił sie, na jego twarzy był uśmiech:-ide.. do sypialni... po prostu zmęczenie... jak rpzyjdziesz, to porozmawiamy kochanie..-odparł całujac ją lekko w ustach i odchodzac powoli, jakby pod wpływem jakiegos ciężaru.

Galatea Calista Vane

- ale chciałam powiedzieć Ci coś teraz...z resztą nieważne... - krzyknęła zdenerwowana i zniknęła im z oczu.

Matka Saphiery westchnęła. Z jej twarzy zszedł ironiczny uśmiech. Odwróciłą się do córki - mówiła że wszytsko w porządku...chyba jednak coś kręci..w końcu...to nie był taki sobie wypadek..

Saphiera Anabel la Fay

- myślisz że brakuje jej.. - nie dokończyła jednak tylko spojrzała się w kierunku w którym pobiegłą ciotka

Galatea Calista Vane

- trudno..i tak go nie chciała.. - ucieła krótko kobieta

Saphiera Anabel la Fay

----------------------------------------------------
Saphiera z plaży udała się w prost w to miejsce, które szybko stało się jej ulubionym. Usiadła na konarze i westchnęła. Słyszałą rozmowę Alexa z jego ojcem. Teraz wiedziała że i tak chłopak jej nienawidzi. Przytuliła nogi do siebie i objęła je rękoma. Poraz pierwszy czuła się naprawde samotna i zagubiona.