www.almandera.fora.pl

Vivien Effie Dream

Stanęła i tupnęła nogą zła, nie zauważyła, że koszula podwinęła się jej w górę.
- Przeprosiłeś? - nie kryła zdziwienia - Jedyne co usłyszałam to to, że chciałeś przeprosić.

Alexander Vane

Stanął. "Kobiety wszystko trzeba mówić jasno i zrozumiale..." -pomyślał. -No to przepraszam jaśnie królową. -odparł ironicznie, miał już trochę dosyć tego traktowania.

Vivien Effie Dream

Kiedy usłyszała jak się do niej zwrócił odwrócił się w jego stronę.
- Wystarczyło "przepraszam Effie", wiesz takie dwa słowa nic więcej - zaczęła iść w przeciwnym kierunku niż szła teraz, była zła i zupełnie nie wiedziała gdzie się kieruje jednak nie obchodziło jej to.

Alexander Vane

Zaszedł jej drogę. -Nie dam się zbyć po raz kolejny. -odparł podnosząc głowę. -Non stop to ja przepraszam. Non stop to ja muszę pierwszy powiedzieć przepraszam. -powiedział jakby zły. -Przykro mi że to tak wygląda. Często chcesz mi coś powiedzieć lecz tego nie mówisz. Milczysz. Jednak chciałbym wiedzieć co Ci siedzi w głowie.

Vivien Effie Dream

- To nie przepraszaj jeżeli uważasz, że jesteś stworzony do wyższych celów - mówiła podniesionym tonem, złość w niej się gotowała. Otworzyła usta, żeby coś powiedzieć jednak zamknęła je po chwili i spojrzała na niego zadzierając głowę w górę w końcu należała do osób niewysokich w przeciwieństwie do chłopaka.

Alexander Vane

-Powiedz to co chciałaś. Choćbym nie wiem co miał usłyszeć mów. -powiedział spokojny. -Bynajmniej nie jestem stworzony do wyższych celów. -ograniczał się do pojedynczych zdań wyrwanych z kontekstu ponieważ już nie wiedział co mówić.

Vivien Effie Dream

- Chyba jednak nie chcesz tego słyszeć - powiedział kręcąc głową.

Alexander Vane

-Może. A jednak wolałbym abyś była szczera... nawet brutalnie szczera.

Vivien Effie Dream

Wzięła głębszy oddech i złapała powietrze w płuca, otworzyła usta i spojrzała mu w oczy.
- Nie chcę Cię skrzywdzić - powiedziała tylko i niepewnie przytuliła się do niego obawiając się jak zareaguje.

Alexander Vane

Chłopak przytulił ją i spuścił głowę tak że jego usta znalazły się obok jej ucha. Po policzku spłynęła mu łza. -Nie chce abyśmy się kłócili. -wyszeptał. -Któregoś dnia się pozabijamy. -dodał półżartem półserio.

Vivien Effie Dream

- Myślisz, że ja chcę? Ale już chyba tak mam, znaczy mój charakter taki jest - osunęła się na tyle aby spojrzeć mu w oczy.
- Wiem, że jestem trudna do wytrzymania. Jeżeli nie masz już do mnie siły, powiedz.

Alexander Vane

Uśmiechnął się. -Nie pozbędziesz się mnie tak szybko. -odparł z uśmiechem i łzą w oku. -Chciałbym abyś jednak mówiła czasami co tam sobie myślisz a nie pozostawiała to w milczeniu. -powiedział. -Niektóre zdania które zostawiałaś tam w głowie mogły wiele wyjaśnić czy ułatwić. -przytulił ją znowu.

Vivien Effie Dream

Objęła go w pasie i zaczęła iść w stronę zamku.
- Postaram się, jednak nic nie mogę obiecać.

Alexander Vane

-Najważniejsze abyś nad tym pracowała. Ja nie jestem w końcu taki zły. -zaśmiał się. -Dobra droga. -odparł idąc obok niej, po chwili ją podniósł i niósł ją od tej pory na rękach. -Leciutka jesteś.

Vivien Effie Dream

Zaśmiała się głośno kiedy wziął ją na ręce.
- Tutaj się muszę z Tobą zgodzić - powiedziała radośnie i zaczęła machać nogami, wtedy przypomniała sobie coś - Zobacz - powiedziała wskazując palcem na łydkę która lekko krwawiła w dwóch czy trzech miejscach - Co zrobił mi ten las - powiedziała niepocieszona.