www.almandera.fora.pl

Alexander Vane

Spojrzał na nią. -Nigdy nie zapomniałem. -stwierdził wstając.

Vivien Effie Dream

- Więc miło, że mnie postanowiłeś odwiedzić - powiedziała sucho po czym usiadła na łóżku, normalnie przecież zaczęłaby się cieszyć z jego widoku jednak teraz była zła. Sama nie wiedziała dlaczego tak się do niego odnosi.

Alexander Vane

Patrzył na nią zdziwiony. -Coś się stało kochanie? -zapytał zmartwiony idąc powoli w jej stronę.

Vivien Effie Dream

Pokręciła tylko głową, nadal bawiąc się lokiem. Opadła na poduszki i spojrzał na Alexa.

Alexander Vane

Usiadł obok niej. -A może jednak coś Cię gryzie? Ja zawsze cierpliwie wysłucham tego co chcesz mi powiedzieć.

Vivien Effie Dream

Znów pokręciła głową i westchnęła głośno.
- Co u Ciebie? Pobyłeś trochę czasu z rodziną? - spytała akcentując ostatnie słowo

Alexander Vane

-Nie nazywałbym tego rodziną... To ludzie ze mną spokrewnieni. Jedynie mój ojciec mnie rozumie. -odpowiedział szczerze. -Doskwierała mi samotność. Tęskniłem za Tobą. -spojrzał na nią.

Vivien Effie Dream

Spojrzała na niego wielkimi oczami kiedy mówił o rodzinie. Zawsze coś pomyślała i spojrzała w stronę okna.
- Tęskniłeś? - spytała aby się upewnić czy dobrze usłyszała.

Alexander Vane

-Tak. -przybliżył się do niej. -A ty za mną? Chociaż trochę? -zrobił maślane oczka patrząc na nią.

Vivien Effie Dream

Zacisnęła usta i pokręciła przecząco głową, czekając na jego reakcje. Nie była to prawda, jednak nie chciała pokazywać, że jej na nim zależy.
- Wiesz, może trochę, raczej niewiele - powiedziała patrząc mu w oczy.

Alexander Vane

Alex zdecydowanie posmutniał. -Aha... -przeciągnął ostatnią literę i odwrócił wzrok.

Vivien Effie Dream

Zamknęła oczy i westchnęła niemal niesłyszalnie. Nigdy nie chciała się uzależniać od osób, dlatego też skłamała chłopakowi.
- Ale to nie znaczy, że nie cieszę się, że jesteś tutaj - wstała z łóżka i podeszła na chwilę po szafki z której wzięła wsuwkę i wsunęła aby lok którym się bawiła nie opadał jej więcej na twarz. Wróciła do łóżka i usadowiła mi się na kolanach.

Alexander Vane

-Uważaj bo za chwilę zrobisz sobie krzywdę z tej radości. -odpowiedział iście sarkastycznie. W tej chwili jego wyraz twarzy właściwie był bezuczuciowy.

Vivien Effie Dream

Zmrużyła oczy i spojrzała w jego tęczówki, zła odwróciła głowę w drugą stronę i ześlizgnęła się zgrabnie z jego kolan. Podeszła do okna i oparła dłonie o parapet. W oczach zaszkliły się jej zły jednak nie pozwoliła aby je zauważył.

Alexander Vane

Patrzył na nią powstrzymując się od płaczu. Wstał, podszedł do niej i lekko objął ją w talii. -Czy ty mówisz serio, że wcale nie tęskniłaś? Nie zależy Ci na mnie? Bo mnie na Tobie zależy i to bardzo. -wyszeptał jej do ucha.